Παναγιώτης Λαζ. Φουντουκίδης (1923-2002) Ένας αξέχαστος βιοπαλαιστής

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον καλόκαρδο βιοπαλαιστή που χρόνια είχε στέκι, πλανόδιου φωτογράφου, κάτω από την κλινική του κ. Ιωάννη Αβραμίδη.

Ο αείμνηστος Παναγιώτης Φουντουκίδης είχε τη δική του ιστορία. Γεννήθηκε το 1923 στη Ρωσία από γονείς πόντιους. Τελείωσε με άριστα το εξατάξιο σχολείο της γενέτειράς του. Μιλούσε άπταιστα τη Ρωσική γλώσσα.

Ήρθε οικογενειακώς στην Ελλάδα και για 9 μήνες έμεινε στον Πειραιά. Στη συνέχεια πήγε στην Καλαμάτα, όπου έμεινε 3 χρόνια. Μετά ήρθε στη Ραχιά Βεροίας όπου έμεινε για 7 χρόνια. 

Παντρεύτηκε κοπέλα από τη Φλώρινα. Έμεινε μόνιμα στη Βέροια και απέκτησαν ένα γιο που εργάζεται στο Δήμο Βέροιας.

Ζούσε με τους γονείς του στην οδό Ομήρου, πάνω από το υδραγωγείο, στην πλαγιά των πεύκων (Βικέλα).

Ο πατέρας του, συχνά, έπαιζε ποντιακή λίρα στην αυλή του σπιτιού τους και χαροποιούσε με τα τραγούδια του όλη τη γειτονιά.

Ο Παναγιώτης για να βγάλει το ψωμί της οικογενείας του, έκανε πολλές δουλειές (εργάτης, βοσκός, λασπατζής, λούστρος κ.α.)

Τέλος, ασχολήθηκε με το επάγγελμα του πλανόδιου φωτογράφου. Ετσι τον βλέπουμε για χρόνια με την φωτογραφική μηχανή, κάτω από την κλινική του κ. Ιωάννη Αβραμίδη.

Ήταν πάντα χαμογελαστός, πολλή εξυπηρετικός και με χιούμορ. Ο γράφων τον ήξερε πολύ καλά, γιατί ήταν γείτονάς του.

Πάντοτε είχε να πει ένα καλό λόγο για όλους.

Με παρακινούσε να διαβάζω και να σπουδάσω, γιατί ήξερε τη φτώχεια της οικογένειάς μου.

Μάλιστα προθυμοποιήθηκε να με βοηθήσει οικονομικά, παρ’ όλα που και αυτός ζούσε το δικό του γολγοθά της φτώχειας. Η αγάπη του για τον πλησίον ήταν δεδομένη.

Παναγιώτη, έκανες το καθήκον σου απέναντι στην οικογένειά σου και την κοινωνία με το παραπάνω.

Πάντοτε σε θυμόμαστε. Ο Θεός να σας αναπαύει.

Ο γείτονάς σου

Παύλος Πυρινός

laos-epea.gr