Παναγιώτης Λαζ. Φουντουκίδης (1923-2002) Ένας αξέχαστος βιοπαλαιστής

Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον καλόκαρδο βιοπαλαιστή που χρόνια είχε στέκι, πλανόδιου φωτογράφου, κάτω από την κλινική του κ. Ιωάννη Αβραμίδη.

Ο αείμνηστος Παναγιώτης Φουντουκίδης είχε τη δική του ιστορία. Γεννήθηκε το 1923 στη Ρωσία από γονείς πόντιους. Τελείωσε με άριστα το εξατάξιο σχολείο της γενέτειράς του. Μιλούσε άπταιστα τη Ρωσική γλώσσα.

Ήρθε οικογενειακώς στην Ελλάδα και για 9 μήνες έμεινε στον Πειραιά. Στη συνέχεια πήγε στην Καλαμάτα, όπου έμεινε 3 χρόνια. Μετά ήρθε στη Ραχιά Βεροίας όπου έμεινε για 7 χρόνια. 

Παντρεύτηκε κοπέλα από τη Φλώρινα. Έμεινε μόνιμα στη Βέροια και απέκτησαν ένα γιο που εργάζεται στο Δήμο Βέροιας.

Ζούσε με τους γονείς του στην οδό Ομήρου, πάνω από το υδραγωγείο, στην πλαγιά των πεύκων (Βικέλα).

Ο πατέρας του, συχνά, έπαιζε ποντιακή λίρα στην αυλή του σπιτιού τους και χαροποιούσε με τα τραγούδια του όλη τη γειτονιά.

Βέροια. το σπίτι του Μερκουρίου Καρακωστή

Το σπίτι του Μερκουρίου Καρακωστή, ένα ακόμη χαμένο σήμερα Βεροιώτικο αρχοντικό φωτογραφημένο από τιν Αριστοτέλη Ζάχο το 1928. Το παλιό, του όψιμου ίσως 18ου αιώνα, σπίτι είχε προφανώς επισκευαστεί μετά τα μέσα του 18ου αιώνα, όπως φαίνεται από τη μορφή των ανοιγμάτων των παραθύρων και του γείσου της στέγης του σαχνισιού του. Στο βάθος διακρίνεται ένα νεότερο νεοκλασικής μορφολογίας κτίριο, πιθανώς δημόσιο ή κοινοτικό. ΣΤ.Μ.

'Ηπειρος - Θεσσαλία - Μακεδονία". Μέσα από το φακό του Αριστοτέλη Ζάχου 1915-1931

Βέροια, Αρχοντικό Σιορ Μανωλάκη.

Άποψη από τον δρόμο, από την σημερινή κεντρική Λεωφόρο Μητροπόλεως, ενός από τα σημαντικότερα και σίγουρα του γνωστότερου χάρη στις έρευνες των παλαιότερων μελετητών της αρχιτεκτονικής της Βέροιας σπιτιού, του αρχοντικού του Σιορ Μανωλάκη που κατεδαφίστηκε το 1962. Στη δεκαετία του 1920 το σπίτι ήταν ήδη σε κακή κατάσταση. Στη φωτογραφία, ωστόσο, διακρίνονται καλά αρκετά από τα ενδιαφέροντα αυθεντικά μορφολογικά του στοιχεία, οπως λ.χ. η απομίμηση με χρώμα επάνω στο επίχρισμα του ορόφου προσεγμένης τοιχοποιίας από σειρές λίθων και πλίνθων εναλλάξ, μορφή που παραπέμπει στα υψηλά οθωμανικά πρότυπα των αρχοντόσπιτων της Τουρκοκρατίας. Σε πρώτο πλάνο διακρίνεται ο μανδρότοιχος του παλαιού Ελληνικού Σχολείου, που σήμερα στεγάζει το ΔΗμαρχείο της Βέροιας.

'Ηπειρος - Θεσσαλία - Μακεδονία". Μέσα από το φακό του Αριστοτέλη Ζάχου 1915-1931

Όταν ο Καραμανλής μιλούσε σε 5.000 Βεροιώτες!

Τις συγκεκριμένες φωτογραφίες, τις αλιεύσαμε από την ιστοσελίδα veriahistory.gr. Αποτυπώνουν την έλευση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ως πρόεδρος της Ε.Ρ.Ε. στη Βέροια και την προεκλογική του ομιλία στην πλατεία Ωρολογίου. Όπως βλέπετε και στις φωτογραφίες, χιλιάδες Βεροιώτες έδωσαν βροντερό "παρών" στη συγκεκριμένη πολιτική εκδήλωση. Σύμφωνα με τους εκτιμητές εκείνης της εποχής
πάνω από 5.000 άνθρωποι αποθέωσαν τον πρωθυπουργό και ο παλμός ήταν ιδιαίτερα δυναμικός. 

Κατεδαφίζεται το ιστορικό ταβερνάκι του "κυρ Ανέστη"

 

Ξεκίνησαν οι εργασίες κατεδάφισης των κτιρίων γύρω από την Παλαιά Μητρόπολη Βέροιας. Θυμίζουμε ότι τα εν λόγω κτίρια έχουν απαλοτριωθεί εδώ και καιρό προκειμένου να αναδειχθεί το εξαιρετικής σημασίας Βυζαντινό μνημείο της πόλης μας. Μεταξύ των απαλοτριωθέντων και η ταβέρνα του "κυρ Ανέστη". Ένα μαγαζί που έγραψε τη δική του ιστορία στην πόλη, με τους μεζέδες και την αξέχαστη θετική αύρα του αείμνηστου Ανέστη Πιστοφίδη. Τουλάχιστον, το ταβερνάκι θα αφήσει τη θέση του σ' ένα όμορφο πάρκο που θα δώσει νέα όμορφη εικόνα σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή της πόλης!

Η Εβραική Κοινότητα Βέροιας

    Η εβραϊκή παρουσία στη Βέροια χρονολογείται από τα ρωμαϊκά χρόνια. Την εποχή εκείνη (50 ή 51 και 57 μ.Χ.) επισκέφθηκε την πόλη ο Απόστολος Παύλος και κήρυξε στη συναγωγή της. Αν και δεν διαθέτουμε συγκεκριμένα στοιχεία, είναι πιθανό ότι υπήρχε μία μικρή εβραϊκή κοινότητα στη Βέροια στα ρωμαϊκά και στα βυζαντινά χρόνια. Η κοινότητα αυτή διευρύνθηκε προς το τέλος του 15ου αιώνα με την άφιξη πολυάριθμων Εβραίων από την Ισπανία και την Πορτογαλία.
    Η εβραϊκή κοινότητα της Βέροιας διατηρούσε πάντοτε στενότατους δεσμούς με τις γειτονικές μεγάλες εβραϊκές κοινότητες της Θεσσαλονίκης και του Μοναστηρίου. Τη μνημονεύει ο Τούρκος περιηγητής Εβλιγιά Τσελεμπή, που επισκέφθηκε την πόλη το 1668. Επίσης ο Γερμανός ιστορικός A. Stuck, ο οποίος πέρασε από τη Βέροια στις αρχές του 20ου αιώνα, αναφέρει την ύπαρξη 600 Ισπανοεβραίων. Το 1943 κατοικούσαν στη Βέροια 850 Εβραίοι, από τους οποίους οι 680 εκτοπίστηκαν και εξοντώθηκαν από τους Γερμανούς Ναζί κατακτητές στο στρατόπεδο του θανάτου Άουσβιτς - Μπίρκεναου. Σήμερα κατοικούν στη Βέροια δύο εβραϊκές οικογένειες.

Αθλητές που μετέφεραν την Ολυμπιακή Φλόγα μέσα στον Νομό Ημαθίας (Μόσχα, 1980)

Εξήντα συνολικά δρομείς μετέφεραν μέσα στο Νομό μας την Ολυμπιακή Φλόγα. Από τα όρια του Νομού Κοζάνης μέχρι την Πλ. Ωρολογίου της Βέροιας και απ΄εκεί στα όρια του Νομού Θεσσαλονίκης.

Για την ιστορία δημοσιεύουμε πιο κάτω τα ονόματα των δρομέων - μαθητών ή αθλητών, υποσημειώνοντας ότι την Ολυμπιακή Φλόγα παρέλαβε στα όρια του Νομού μας ο αθλητής των δρόμων αντοχής Κων/νος Καραντουμάνης, ενώ στα όρια της Θεσσαλονίκης την παρέδωσε ο βαδιστής Νίκος Κελεπούρης. Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι την φλόγα στην Πλ. Δικαστηρίου έφερε το βράδυ της Δευτέρας ο Ανδρέας Παντελίδης.

Αναλυτικά οι δρομείς που ανά χιλιόμετρο μετέφεραν την Ολυμπιακή Φλόγα είναι (σε παρένθεση το αγώνισμα που επιδίδονται):

Αποκριάτικη Παράδοσι...

Αν και κάπως συγκρατημένα λόγω του γενικότερου κλίματος που επικρατεί και που οφείλεται σε εξωτερικούς παράγοντες, οι Βεροιώτες γλέντησαν ξαθ εφετεινές αποκριές με κέφι. Το τελευταίο ιδιαίτερα Σαββατοκύριακο της αποκριάς, όλα τα Κέντρα και οι ταβέρνες της πόλεως μας ήταν κατάμεστα από κόσμο που έπινε, έτρωγε και γλεντούσε.

Τα καρναβάλια δεν έλλειψαν από τους δρόμους. Πολλές παρέες νέων κυρίως, ντύθηκαν ομαδικά δημιουργώντας την απαραίτητη για τις μέρες ευχάριστη αποκριάτικη ατμόσφαιρα.

Στη φωτογραφία μας δυό φανατικοί φίλοι της αποκριάτικης παραδόσεως. Είναι οι αδελφοί Δροσινού οι οποίοι, όπως κάθε χρόνο, έτσι και εφέτος, για μερικές ημέρες της τελευταίας εβδομάδος με την γραφική εμφάνισι της φωτογραφίας, γλέντησαν, νύκτα μέρα, έχοντας "αγκαζέ" τοπικό συγκρότημα λαικών οργάνων.

Εφημερίδα "Βέροια", Σάββατον 29 Μαρτίου 1975

Η πρώτη φιλαρμονική της Βέροιας

Μιά ιστορική φωτογραφία παρμένη στις 15 Απριλίου 1901 μπροστά απ' το προαύλιο του Μελετείου Παρθεναγωγείου, εικονίζει το Πρεδρείο του συλλόγου της "Μελίσσης" και τα μέλη της Μπάντας του μουσικού ομίλου. 

Πρόκειται για την πρώτη μπάντα της Βεροίας που είχε 35 μέλη και που τις βάσεις της για ένα εξάμηνο τις έδωσε ο εξ Ιταλίας Σινιρό Πετσιώτης, για να πάρη την διεύθυνσι από το 1902 μέχρι το 1914 ανιδιοτελώς ο διδάσκαλος Εμμανουήλ Ζάχος με βοηθό τον Εμμανουήλ Φουντούκα.

Στην φωτογραφία διακρίνονται: Σ ε ι ρ ά   π ρ ώ τ η (καθιστοί) εξ αριστερών προς τα δεξιά: Εμμ. Παπαδήμας, Γεώργ. Τζίκας, Αντώνιος Ζαφάρας, Θεμιστ. Μπουλασίκης, Εμμ. Φουντούκας. 

Σ ε ι ρ ά   δ ε υ τ έ ρ α (καθιστοί) Προεδρείο, Εξ αριστερών προς τα δεξιά: Θωμ. Χατζηνικολάκης, Στ. Μαλούτας, Σινιόρ Πετσιώτης, μουσικός, Στ. Σακελλαρίδης, Αναστ. Αντωνιάδης, Αριστ. Ζωγράφος.

Σ ε ι ρ ά   τ ρ ί τ η (όρθιοι) εξ αριστερών προς τα δεξιά: Δημ. Τσιτσάνης, Εμμ. Σοφυρλής, Αντών. Καρατζόγλου, Δ. Κανάκης, Δημοσθένης Δαβόρας, Γρηγ. Ωρολογάς, Κ. Παρναβέλας, Δημοσθένης Λυγγεράς.

 Σ ε ι ρ ά   τ ε τ ά ρ τ η (όρθιοι) εξ αριστερών προς τα δεξιά: Εμμ. Αντωνιάδης, Περικλ. Τζιντόε, Περικλής Χριστοδούλου, Εμμ. Ζάχος, Αθαν.Μαλλιάρας, Εμμ. Βλαχογιάννης, Γεώργ. Σαράφογλου, Δ. Παπαθεοκλήτου.

Εφημερίδα "Βέροια", Σάββατον 25 Ιανουαρίου 1975

Κατεδαφίζεται ένα ακόμη Αρχοντικό της Παλαιάς Βέροιας

Χαρακτηριστικό δείγμα της παλαιάς Βεροιώτικης αρχιτεκτονικής η οικία Σαπουντζόγλου ισοπεδώνεται.

Η Βέροια που φεύγει...

Η παλαιά Βέροια σιγά σιγά εξαφανίζεται. Και είναι κρίμα που ύστερα από λίγα χρόνια δεν θα υπάρχη ούτε ένα δείγμα αυθεντικού παλαιού Βεροιώτικου σπιτιού. Ένα από τα λίγα -ίσως το τελευταίο- αρχοντικά της Βέροιας, το σπίτι Σαπουντζόγλου επί της οδού Μούμογλου, κατεδαφίζεται χαρακτηρισθέν υπό της αρμοδίας επιτροπής παρά τη διευθύνσει Τεχνικών Υπηρεσιών, ως ετοιμόρροπον.

Ο Δήμος Βέροιας είχε προτείνει προ πολλού εις το Υπουργείον Πολιτισμού και Επιστημών να χαρακτηρισθή το εν λόγω αρχοντικόν ως διατηρητέο, διότι αποτελεί χαρακτηριστικόν δείγμα της Βεροιώτικης αρχιτεκτονικής. Και η πρότασις ήτο γνωστή εις την αρμόδιαν Τεχνικής Υπηρεσίαν. Παρά ταύτα δια την κατεδάφισιν εχορηγήθη επίσημος άδεια.

Ο Δήμος ως πληροροφούμεθα μόλις έλαβε γνώσιν του πρωτοκόλλου, δια την οποίαν εκρίθη η οικοδομή ως ετοιμόρροπος, απέστειλε αμέσως τηλεγράφημα εις το Υπουργείον Πολιτισμού και Επιστημών, ζητών την ανάκλησιν του.

Τίποτε δεν έγινε και το αρχοντικό κατεδαφίζεται.

Έτσι ένα ακόμη πολύτιμο κομμάτι της παλαιάς Βεροίας, ανεκτίμητος θησαυρός του παρελθόντος που έπρεπε να διασωθή με κάθε θυσία, εξαφανίζεται από την απληστία του μπετόν.

Εφημερίδα "ΒΕΡΟΙΑ", Σάββατο 9 Δεκεμβρίου 1972

Η ενθρόνισις του Νέου Μητροπολίτου Βεροίας και Ναούσης κ.κ. Καλλινίκου

Σήμερον και περί ώραν 4 μ.μ. θα λάβη χώραν η ενθρόνισις του Νέου Μητροπολίτου Βεροίας και Ναούσης Σεβασμιωτάτου κ.κ. Καλλινίκου.

Η πόλις έχει σημαιοστολισθή από άκρον εις άκρον. Τα καταστήματα θα παραμείνωσιν κλειστά από 3.30-5 μ.μ. τας ιδίας δε ώρας οι κώδωνες των εκκλησιών θα σημαίνωσι χαρμοσύνω.

Ως τόπος υποδοχής ωρίσθη η πλατεία του Κρατικού Νοσοκομείου, ένθα θα προσέλθωσι άπασαι αι πολιτικαί και στρατιωτικαί αρχαί ως και αι οργανώσεις και ο λαός της Πόλεως και Περιχώρων. Η παράταξις των σχολείων θα λάβη χώραν καθ΄ όλων το μήκος της οδού Μητροπόλεως.

Η ενθρονιστήριος τελετή θα τελεσθή εν τω Μητροπολιτικώ Ναώ θέλει δε μεταδοθλη δια μεγαφώνων έξωθι του Ιερού Ναού.

Τον Μητροπολίτην εκ μέρους της πόλεως θα προσφωνήση ο Δήμαρχος Βεροίας εκ μέρους δε του Κλήρου ο Αρχιμ. κ. Κύριλλος Σοφτάς θα επακολουθήση δε ο ενθρονιστήριος λόγος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου κ.κ. Καλλινίκου.

Μετά το τέλος της ενθρονιστηρίου τελετής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτξς κ.κ. Καλλίνικος θα δεχθή τα συγχαρητήρια των Αρχών, και εκπροσώπων εις την μεγάλην των δεξιώσεων αίθουσαν του Μητροπολιτικού Μεγάρου.

Εφημερίδα "Εξόρμησις", Απρίλιος 1958

Οι πρόδρομοι του Βεροιώτικου Ποδοσφαίρου

Αρκετές φορές, παλιότερα και πρόσφατα, η "Βέροια" ασχολήθηκε με το "αθλητικό παρελθόν" της πόλης δημοσιεύοντας κείμενα με χρήσιμα και ενδιαφέροντα στοιχεία των αθλητικών δραστηριοτήτων της Βέροιας που έφυγε και των πρωτεργατών του αθλητισμού του τόπου μας.

Σήμερα η στήλη προσφέρει στους αναγνώστες της μια σπάνια φωτογραφία, τραβηγμένη το 1926, που δανείστηκε από τη συλλογή του παλιού ποδοσφαιριστή Φίλιππα Χατζηνικολάκη.

Στη φωτογραφία εικονίζεται μια από τις παλιότερες ομάδες της Βέροιας, ο "Ηρακλής", που απαρτιζόταν από γνωστούς συμπολίτες μας, νεαρούς τότε μαθητές.

Στην επάνω σειρά όρθιοι από αριστερά είναι οι Θεοδ. Εμμανουηλίδης, Ευθύμ. Τσελέπης (αργότερα Δήμαρχος Βέροιας), Φίλιπ. Χατζηνικολάκης, Ιωάννης Ζώκος και Μιχ. Ιωακειμίδης.

Στη μεσαία σειρά από αριστερά είναι οι Μπλουγούρας, Γεωργ. Κακαούτης και Κων. Κακούτης.

Στην κάτω σειρά από αριστερά είναι οι Ζιάγας, Απόλλων Τσακίρης (ο μεταγενέστερος γνωστός ταβερνιάρης) και Σάβ. Ψαλτόπουλος.

Εφημερίδα "ΒΕΡΟΙΑ", Παρασκευή 12 Αυγούστου 1988

Εικόνες από τα περασμένα

Το εργοστάσιο Χατζηνικολάκη που βρισκόταν στην περιοχή καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού -το κτίσμα του υπάρχει ακόμα- ήταν κάποτε μιά ανθούσα επιχείρηση της Βεροίας που απασχολούσε πολλούς εργάτες και άλλο προσωπικό.

Στο κλισέ μας μιά αναμνηστική φωτογραφία που πάρθηκε το έτος 1927 με το προσωπικό και τους επιστάτες του Εργοστασίου, μπροστά απ' τις εγκαταστάσεις του.

Μερικά από τα ονόματα του προσωπικού της φωτογραφίας:

Επιστάτες: Αντ. Μίκας, Νικ. Μίκας, Μαρ. Κασίδου, Ευθ. Μέλιου, Ελ. Μέλιου.

Εργάτες: Λ. Γκουλγκουλίνας, Θωμάς Γκαβαισές. Γιάννης Κουτούλας, Γιάννης Μπαλής, Νικ. Ντουλίκας, Κώστας Καρακίτσος, Γιώργος Ιωακειμίδης, Λάκης Πανταζής, Ματρ. Παπασταύρου, Μαρ. Μουστάκα, Αντ. Καραβέλας, Στέλλα Κουκουμπλή και άλλοι. 

Εφημερίδα "ΒΕΡΟΙΑ", Σάββατο 24 Μαίου 1980

Το παλιό ρολόγι της Βέροιας

Μια σπάνια φωτογραφία του παλιού ρολογιού της Βέροιας που για πολλούς αιώνες συντρόφευε τους Βεροιώτες, νύχτα - μέρα, με το χαρακτηριστικό του κτύπημα. Το λέγανε "ώρα" ή "ρολό(γ)ι" και ήταν στην ομώνυμη Πλατεία, που μετονομάστηκε ήδη σε πλατεία Κ.Ρακτιβάν.

Κτίσθηκε επί σερβικής κατοχής της Βέροιας (1345 ή 1946) από τον Κράλην (βασιληά) της Σερβίας Δουσάν. Κατεδαφίστηκε το 1930 (βλ. "Γλωσσάριο της Βεροίας" (Βαταλαμίδα) Στ. Σβαρνόπουλου, σελ. 104)

Στην κορυφή του Πύργου υπήρχε ηχητικό ρολόγι (καμπάνα) που γνωστοποιούσε τις ώρες με ανάλογα χτυπήματα που ακούγονταν σ' ολόκληρη την πόλη και την περιοχή της μέχρι τα χωριά του κάμπου.

Η αναστήλωση του παλιού ρολογιού, στα πλαίσια ενός έργου διαμορφώσεως της πλατείας, θα ήται μιά μεγάλη προσφορά προς την πόλη.

Ας ευχηθούμε και ας ελπίσουμε ότι κάτι τέτοιο δεν είναι όνειρο άπιαστο.

Εφημερίδα "ΒΕΡΟΙΑ", Σάββατο 1 Οκτωβρίου 1977

Μία Ιστορική Φωτογραφία του 1913-1914

Η φωτογραφία αυτή βρέθηκε στα αρχεία του αείμνηστου δικηγόρου Γεωργ. Χατζηδήμου, την παρέδωσε δε στον υπογράφοντα, ο συμπολίτης κ. Δημ. Σμυρλής, φαρμακοποιός, με την παράκληση όπως, αφού εξακριβωθούν τα ονόματα των εικονιζομένων, δημοσιευθή στη "ΒΕΡΟΙΑ".

Η ιδιόγραφη σημείωση φανερώνει ότι η φωτογραφία εικονίζει τους δικαστάς και δικηγόρους των ετών 1913-1914, πάρθηκε δε στο καφενείο "Καραχμέτη".

"Στο Σέλι", ένα αξέχαστο τριήμερο

26 Φεβρουαρίου 1955. Προ 28 χρόνων, το Σέλι χιονισμένο, χιόνι, ένα μέτρο, πολύ παγωμένο, ο δρόμος μόνον δια Ναούσης, είχε προηγηθή εκχιονιστήρας που το χιόνι είχε συσσωρευθή εκατέρωθεν του δρόμου σε ύψος πέραν των δύο μέτρων, έτσι η διαδρομή δια μέσου του στενωπού αυτού των χιόνων και με τα πανύψηλα δένδρα χιονισμένα, ήτο μεγαλοπρεπέστατη.

Την ημέρα αυτή είχε προηγηθή η Βασιλική Οικογένεια μετα της ακολουθίας Της για να παρακολουθήση χιονοδρομικούς αγώνας των εκεί εκαπιδευθέντων εις την χιονοδρομίαν στρατιωτών των ΛΟΚ.

Η Βασιλική Οικογένεια είχε καταλύσει στο σπίτι των αδελφών Καραβίδα.

27 Φεβρουαρίου 1955. Εξ αριστερών προς τα δεξιά: Νικόλαος Δασκαλόπουλος, Γεώργιος Πατρώνης, Στέφανος Ζάχος, Αντώνιος Κεμιντζές, Γεώργιος Πιτούλας και καθήμενος ο Αντώνιος Ζήσης.

Ο Δήμαρχος Βεροίας κ. Κεμιντζές και ο Πρόεδρος της κοινότητος Σελίου κ. Πιτούλιας, μαζί με άλλους Βεροιώτας, μετέβησαν στο Σέλι με στρατιωτικό τζιπ (πενιχρά τα έσοδα του Δ¨ημου, πενιχρά και τα μέσα διακινήσεως του Δημάρχου) για να ευχηθούν στον Βασιλέα, αείμνηστον Πάυλος το "καλώς ώρισεν" και να ζητήσουν την επέμβασιν Του, όπως στο Σέλι δημιουργηθή χιονοδρομικόν κέντρον, πράγμα που η Ζήρια το καταπολεμούσε με σκοπό το κέντρο αυτό να δημιουργηθεί στην εκεί περιφέρεια. Ο Δήμαρχος και ο Πρόεδρος της κοινότητος εγένεντο αμέσως δεκτοί υπό του Βασιλέως, περί ώραν 7ην μ.μ. παρουσία του συμπολίτου μας υπασπιστού κ. Ιωάν. Δασκαλόπουλου, ήδη αντιστρατήγου ε.α.

Ιδρύθη Τουριστικός 'Ομιλος Σελίου

Κατόπιν ενεργειών φιλοπροόδων κατοίκων του Κάτω Βερμίο, ιδρύθη Σωματείο υπό την επωνυμία Τουριστικός Όμιλος Σελίου, σκοπός του οποίου είναι η τουριστική ανάπτυξις του χωριού και της  περιοχής Κάτω Βερμίου.

Το Σέλι έχει όλες τις προυποθέσεις εξελίξεως του σε διεθνούς φήμης τουριστικό κέντρο για κάθε εποχή

Η πρώτη Διοίκησι, του νεοσύστατου Ομίλου απετελέσθη εκ των κ.κ. Πέτρου Βαβούρα, ως προέδρου, Γεωργίου Μπέλλα, ως αντιπροέδρου, Γεωργίου Καπράρα, ως Γεν. Γραμματέως, Στεργίου Μπέτσα, ως Ταμίου, Πέτρου Καρανίκα, Δημητρίου Παπαδημητρίου και Αντωνίου Παπαγιάννη ως μελών.

Εκπρόσωπος της Διοικήσεως εδήλωσεν ότι πρόθεσις των μελών της είναι η δραστηριοποίησης όλων των μέσων δια των οποίων θα επιτευχθή η πήρης αξιοποίησις των φυσικών καλλονών του χωριού και εις τρόπον ώστε  τούτο να αποτελέση μοναδικός εις την Ελλάδα χώρον δια χειμερινόν και θερινόν τουρισμόν.

Ο νεοσυσταθής Όμιλος, ως πρώτην εκδήλωσιν, οργανώνει για σήμερα, στο Κέντρο Μπαρμπαρούση του Σελίου, χοροεσπερίδα, η οποία προβλέπεται ότι θα στεφθή υπό πλήρους επιτυχίας.

Εφημερίδα "ΒΕΡΟΙΑ", Σάββατον 18 Αυγούστου 1973

Επίκαιρα θέματα - Η "κόρη της Βέροιας" και το γράμμα ενός αναγνώστη

Αναπόλησα το μικρό σιντριβάνι της Ελιάς με τους χαριτωμένους πίδακες που δροσίζαν αδιάκοπα το ολόγυμνο κορμί της "κόρης της Βεροίας".

Αναπόλησα και την θαυμαστή "κόρη", το μπρούτζινο αντίγραφο του αρχαίου ομώνυμου προτύπου που εκστασιάζει φιλότεχνους και μη επισκέπτες εκεί, στην βασιλική πλατεία του Μονάχου.

Θυμήθηκα και τον ακάματο καλλιτέχνη που προσέφερε τον μόχθο της δουλειάς του για να απολαμβάνουν οι συμπολίτες του καθώς θα περιφέρονται στον ανθώνα και τους διαδρόμους της Ελιάς, τη θέα του σιντριβανιού και της λουόμενης αρχαϊκής βεργιωτοπούλας.

Τις μέρες αυτές του καύσωνα, θα τη δροσίζουν τα νερά του σιντριβανιού, συλλογίστηκα και κίνησα κατευθείαν για την  αγαπημένη μου Ελιά που τη στερήθηκα χρόνους ολόκληρους εξαιτίας ενός ταξιδιού μου σε μακρινούς τόπους.

Αλίμονο! Τα είχε καταστρέψει όλα η λαίλαπα της ανάπλασης. Την Ελιά δυσκολεύτηκα να την ανακαλύψω. Και όταν επιτέλους κάποιοι με διαβεβαίωσαν πως ναι, αυτό που βλέπεις μπροστά σου είναι η Ελιά, με πήραν τα κλάματα. Την πέθαναν την Ελιά! Και να μην είμαι εδώ να της ανάψω ένα κεράκι…

Ανάκαρα: Η ιστορία τους

Τα "Ανάκαρα" ήταν ένα πρωτοποριακό και ξεχωριστό συγκρότημα για την εποχή του. Ήταν τρία νέα παιδιά από τη Βέροια που κατέβηκαν στην Αθήνα για να ασχοληθούν με αυτό που αγαπούσαν, τη μουσική. Στις αρχές του ΄70, ο Κώστας Γεωργίου, η Νάγια Γεωργίου και ο Μάκης Λιόλιος δημιούργησαν αυτό το γκρουπ και ερμήνευαν-διασκεύαζαν με έναν ιδιαίτερο τρόπο παραδοσιακά τραγούδια της ιδιαίτερης πατρίδας τους. Τον Μάκη Λιόλιο κάποια στιγμή αντικατέστησε ο νεότατος τότε Νίκος Ζιώγαλας. Τα "Ανάκαρα" κράτησαν τρία χρόνια περίπου, αλλά άφησαν το στίγμα τους με τις επιτυχημένες εμφανίσεις τους στις μπουάτ της εποχής και σε συναυλίες στις οποίες συμμετείχαν.

Βέροια: μια παλιά πόλη με σύγχρονο αέρα

Στους πρόποδες του Βερμίου, με τα έλατα, τις καστανιές, τις οξιές, τα πεύκα και τα πουρνάρια, απλώνεται η Βέροια, μια από τις παλαιότερες πόλεις της Ελλάδας, με αναφορές στο Θουκυδίδη από την κλασική εποχή.

Αν και για τη ρίζα της ονομασίας της δεν υπάρχει μια σαφής εξήγηση, μια από αυτές είναι ότι προέρχεται από τη φράση «φέρειν ρόιας» (παράγει ρόδια), κάτι που ισχύει για την περιοχή, ενώ οι Τούρκοι την ονόμαζαν Καραφέρρια, που σημαίνει Μαυρο-Βέροια και μάλλον εμπνεύστηκαν από την καταχνιά που επικρατεί στην πόλη το βαθύ χειμώνα.

Από τη βόρεια Ελλάδα, οι περίπου 45 χιλιάδες κάτοικοί της Βέροιας δέχονται συχνούς επισκέπτες, μιας και από τη Θεσσαλονίκη, για παράδειγμα, απέχει λίγο παραπάνω από 70 χιλιόμετρα. Τα 510 χιλιόμετρα από την Αθήνα, όμως, την καθιστούν έναν προορισμό πιο δύσκολο, αλλά που προσφέρει πολλά πράγματα να δει και να γνωρίσει κάποιος, μέσα από τα αξιοθέατα, την ιστορία της, την παραδοσιακή αρχιτεκτονική στις παλιές γειτονιές της και τις πολλαπλές εκκλησίες της, βυζαντινού και μεταβυζαντινού χαρακτήρα. 

Μια Εβραιοπούλα κρυμμένη στην Αγκαλιά μιας Ποντιακής Οικογένειας στη Βέροια

Η ομιλία της Στερίνα Ταμπώχ στην εκδήλωση με θέμα: "Ποντιακός Ανθρωπισμός και Εβραίοι". 

 

Είμαι η Στερίνα Ταμπώχ ή Μαρίκα Γρηγοριάδου.

Έχουν περάσει 60 χρόνια και ακόμη με φωνάζουν Μαρίκα κάποιοι γνωστοί μου.

Έχω 2 ονόματα.

Ένα εβραϊκό και ένα ποντιακό.

Γεννήθηκα στην Θεσσαλονίκη από την Στρέα και τον Ζαχαρία Πίντο, εβραϊκής καταγωγής.

Από ένα παιχνίδι της τύχης βρέθηκα στην Βέροια και γλίτωσα από τούς Γερμανούς, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και επέζησα τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Βρέθηκα στην οικογένεια της Σοφίας και του Γιάννη Γρηγοριάδη μικρό κοριτσάκι περίπου 10 χρονών.

Μία ευχάριστη πρόοδος... Ζωζώ Σαπουντζάκη

Αντιθέτως προς τους άλλους τομείς της κοινωνικής μας προοόδου και εξελίξεως οίτινες παραμένουσι εν ναρκώσει κία καταπληκτική και αλμα΄τωδης πρόοδος εσημειώθη εις την πόλιν μας κατά τον τελευταίον καιρόν δια της δημιουργίας πλείστον όσων εξοχικών κέντρων. Ούτω εν ώ πρότινος είχομεν μόνον εξ εξοχικά κέντρα την "Εληά", τον "Παράδεισον", τον "Πράσινον Κήπο", την "Μπαρμπούτα", την "Ελβετία" και το "Πασά Κιόσκι" ήδη επολλαπλασιάσθησαν έφθασαν τα είκοσι περίπου σε πολύ όμορφες και γοητευτικές τοποθεσίες και με ονόματα που δείχνουν όλην την προοδευτικότητα των διευθυντών των εξοχικώναυτών κέντρων που ονομάζονται Βόσπορος, Πεντέλη, Αυγερινός, Ακρόπολις, Ουρανός, Τρία Σκαλοπάτια, Μετέωρα, Πανόραμα, Άλσος, Δύο Πλατάνια κ.ά. Περιττόν δε να σημειωθή πως όλα εργάζονται καλά χάρις εις τους γλεντζέδες νέους μας.

Μία δωρεά Βασ. Μελά δια την πόλιν μας

Υπό του διακεκριμμένου φίλου κ. Δ. Βικέλα, γόνου της μεγάλης οικογένειας της Βεροίας Βικέλα, ελάβομεν θερμοτάτης επιστολής δια της οποίας μας συγχαίρει δια την έκδοσιν της "Μακεδονικής Ηχούς" και δια της υπ΄αυτής χαραχθείσης γενικωτέρας σημασίας γραμμής, δ΄ημάς τους Μακεδόνας.

Το παληό ρολόγι που δεν κτυπά πλέον... Αναμνήσεις

Το παληό ρολόγι που δεν κτυπά πλέον... Αναμνήσεις
Εφημερίδα "Μακεδονική Ηχώ", Κυριακή 19 Μαίου 1935,
Ιδιοκτήτης - Διευθυντής Λώλης Αντ. Σμυρλής.
Βέροια 'Ετος Α' Αριθμός 4
Τιμή Φύλλου ΔΡΑΧΜΗ 1
(Από το προσωπικό μου Αρχείο)

Το Ωδείον

Το 1920-1923 παρετηρήθη κάποια μουσική κίνησις, καταλήξασα εις την ίδρυσιν μεγάλης Μανδολινάτας, υπό την διέυθυνσιν του ερασιτέχνου Ιωάννου Αντωνιάδου. Ο πρόεδρος του Μεγάλου Αλεξάνδρου εξ άλλου Ν.Τσίτρος μετά του Γ. Ζαμπούνη και του Δημάρχου Ι. Μάρκου, τη συμβολή του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης και χρηματοδότησει του Δήμου Βέροιας, ίδρυσαν το 1927 το πρώτον εν Βεροία Ωδείον υπό την επωνυμίαν "Ωδείον Δήμου Βέροιας, παράαρτημα του Μακεδονικού Ωδείου Θεσσαλονίκης". Την 1ην Ιανουαρίου 1929 εγένετο εις το Γυμνάσιον τα εγκαίνια και μιά συναυλία ορχήστρας και χορωδίας εδόθη, υπό την διέυθυνσιν του Επ. Φλώρου και την συμμετοχήν των μελών του Ωδείου Θεσσαλονίκης.

Πρώτη επιτροπή του Ωδείου, ωρίσθη υπό του Δημοτικού Συμβουλίου, ο Ιωάννης Μάρκου ως πρόεδρος, ο Ν. Τσίτρος ταμίας, ο Κ. Κύρος γραμματεύς και Θρ. Σμυρλής και Δ. Μπουζιώτας έφοροι. Ως καθηγηταί δε ανέλανον ο Γ. Ζαμπούνης και Μ. Βασιλειάδης απόφοιτοι του Μ.Ω.Θ. ο μέν πρώτος Βιολιού, Κιθάρας Μανδολίνου, ο δε δεύτερος Πιάνου και θεωρίας. Αργότερον συνεστήθη 80 μελής χορωδία ανδρών, εμφανισθείσα πολλάκις προ του κοινού λίαν επιτυχώς.

Ευχές από το blog "Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας"

Βέροια ή Βέρροια ή Καραφέρρια…

Η ονομασία της πρωτεύουσας του Νομού Ημαθίας δεν διαθέτει κάποια συγκεκριμένη ετυμολογία με αποτέλεσμα να καθίσταται δυνατή η αναφορά σημαντικού αριθμού πιθανών εκδοχών. Σύμφωνα με γλωσσολόγους, λοιπόν, η κατάληξη "-ροια" είναι παράγωγο του ρήματος "ρέω" και προσδίδεται σε πόλεις πλούσιες σε υδάτινα αποθέματα, πράγμα το οποίο ισχύει στην προκειμένη περίπτωση. Το δε ρήμα "φέρω" στην αρχαία ελληνική ενέχει και την έννοια "είμαι πλούσιος σε κάτι", εξ ου και η λέξη "φερνή" που σημαίνει "προίκα". Οι Τούρκοι κατακτητές την αποκαλούσαν "Καραφέρρια", δηλαδή Μαυρο-Βέροια λόγω της καταχνιάς κατά την υγρή χειμερινή περίοδο. Παλιότερα, η λέξη γραφόταν Βέρροια (με δύο Ρ). Μια άλλη σημαντική γλωσσολογική ερμηνεία αποδίδει την ονομασία της Βέροιας στη φράση "φέρειν ρόιας" που σημαίνει "παράγει ρόδια". Τούτο, όμως, ενδέχεται να μην ευσταθεί κιόλας, γιατί κατά την άποψη των ειδικών αποτελεί παράδοξο, εξαιτίας των χαμηλών θερμοκρασιών, κατά τη χειμερινή περίοδο.
Πέρα όμως από την προέλευση της ονομασίας της, η Βέροια, μια από τις πιο όμορφες πόλεις της Μακεδονίας, έχει τόσα πολλά αξιοθέατα να επιδείξει σε όποιον την επισκεφτεί. Αξίζει, λοιπόν, να γίνει μια συνοπτική αναφορά αυτών προς διευκόλυνση όσων σκέφτονται να "εξερευνήσουν" αυτή την ιδιαίτερη περιοχή…

Εβραϊκή Συναγωγή

"Λαμπράκηδες" στη Βέροια

Συγκέντρωση των “Λαμπράκηδων” στη Βέροια.
Καλοκαίρι 1963.
Διακρίνεται ο καθηγητής Πανεπιστημίου Αντ. Ποντικάκης.
Αρχείο Τ. Πανανίδη

Νάχουμε καλή αρχή στο "Τουριστικό" ευχή

Χαίρε χωρίο τής Βέροιας, καί ό καιρός επέστη

οι νέοι σου ηνδρώθησαν, καί Σύλλογος συνέστη.

Πενήντα νεαροί βλαστοί, ενθουσιώδεις όλοι,

συνενωθήκανε μαζί, γιά νά σέ κάνουν πόλη!

Καθένας μέ τά φώτα του, γιά σένα θά δουλέψη

πόλη νά γίνης τού φωτός, ό κόσμος νά ζηλέψη!

Θά δείξουν μέ τά έργα τους, αγάπη γιά τή χώρα

κι οί παλιοί "έξ κόρακες" πανάθεμα τους ώρα.

Ζηέ'υουμε λοιπόν κι ημείς, τούους τούς νεανίας,

πού ρίχθηκαν στό φεστιβάλ μετά σωστής μανίας.

Καί τούς καλούμε νά σφιχθούν, τή πόλη νά δουλέψουν

κι ευχόμεθα από καρδιάς, δάφνες πολλές νά δρέψουν.

06.09.1958

Από το βιβλίο "Η Βέροια μέ τό μάτι τού Ραντάρ"

Σατυρικοί στίχοι της περιόδου 1946-1967

του Ηλία Αθ. Νόβα

Βικέλεια 1972

Παρουσιάζουμε σήμερα  πλευρές από την “καθημερινή ζωή” κατά τη διάρκεια της 7χρονης Χούντας (1967-1974) στην Ημαθία μέσα από το περιοδικό “ΗΜΑΘΙΑ” που έβγαινε με ευθύνη της Νομαρχίας Ημαθίας 1970-1973 και βρίσκεται στα Γενικά Αρχεία του Κράτους (ΓΑΚ) Ν. Ημαθίας

Σημαντικός θεσμός της εποχής ήταν οι πολιτιστικές εκδηλώσεις με τον τίτλο “Βικέλεια”. 

Θεμελίωσις της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δήμου Βέροιας

Από την θεμελίωση της Στέγης

Ένα πολυπόθητον όνειρον πολλών γενεών της Πνευματικής Βεροίας υλοποιείται επί τέλους χάρις εις την ευγενή δωρεάν οικοπέδου του εκλεκτού και ρέκτου Βεροιέως φαρμακοποιού κ. Αντωνίου Αντωνιάδου.

Την 24ης Σεπτεμβρίου ε.ε. (1970) εις μίαν συγκινητικήν και απέρριτον τελετήν παρουσία όλων των τοπικών Αρχών και πλήθους δημοτών, εθεμείώθη επί της οδού Ξάνθης το κτίριον Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών Δήμου Βέροιας, το οποίο προοιωνίζεται ότι θα αποτελέση την ακτινοβόλον εστίαν ενός λαμπρού πολιτιστικού μέλλοντος διά την ωραίαν πόλιν της Βεροίας και δι΄ολοκληρον την περιοχήν Ημαθίας. 

Βεροιώτικες γιορτές 1968 "Βικέλεια"

Βεροιώτικες γιορτές ¨Βικέλεια¨. Γιορτές που διοργάνωσε ο Δήμος Βέροιας το 1968. Συναυλίες, λαογραφία, λογοτεχνία, ποιήματα, εκθέσεις έργων ζωγραφικής και φωτογραφίας.

Παρουσίαση της Λαογραφκής - Λογοτεχνικής βραδυάς με τους συντελεστές της.

Σκηνή από την Βεροιώτικη ηθογραφία

Ήμερομηνία: 11 Σεπεμβρίου 1968
Αίθουσα      : Κινηματοθεάτρου "ΣΤΑΡ"

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΗ - ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΚΗ ΒΡΑΔΥΑ

ΣΥΜΜΕΤΟΧΑΙ

Φωτογραφίες από το Ορτά Τζαμί στη Βέροια

 

 

 

Το ρολόγι... του Στ. Σβαρνόπουλου

Σήμαινε τίς ώρες
μέ τό καμπανάκι
τό παληό ρολόγι τό ψηλό
κι' ήτανε στολίδι μές στήν πολιτεία
καί χαρά στόν κόσμο τόν απλό.

Εσπερινό Λύκειο Βέροιας

Μια μικρή ομάδα εργαζομένων, κάποιας ηλικίας, συζητούσε και ζητούσε την ίδρυσή του.

Η απαίτηση υλοποιήθηκε μέσα σε εκείνη την εποχή των συμμετοχικών διαδικασιών και του αναπτυγμένου κινήματος, των συνθημάτων για δωρεάν παιδεία και για περισσότερο δημόσιο τομέα που είχε τότε τη σαφή προτίμηση έναντι του ιδιωτικού.

Στα χρόνια λειτουργίας πέρασαν από το σχολείο αυτό των μη προνομιούχων, από τα φιλόξενα θρανία του, μερικές χιλιάδες μαθητών.

Οικία Ιακώβ και Σαρίνας Αζαριά στην Βέροια

Το οίκημα στη φωτογραφία βρίσκεται στην οδό Φιλίππου στην Βέροια (παράλληλη της κεντρικής και παραπλεύρως της άλλοτε Δημοτικής Αγοράς) και στέγαζε στο ισόγειο την Τράπεζα Βέροιας που ανήκε στον Ιακώβ (ή Γιακώ, για τους ντόπιους) Αζαριά, και στον επάνω όροφο την κατοικία του ζεύγους Ιακώβ και Σαρίνας Αζαριά.

Βέροια... γωνία Μαλακούση - Τσαλδάρη

Γωνία Μαλακούση με Παναγή Τσαλδάρη. Δεκαετία του ΄50 σε μία Βέροια που χάθηκε

Το παλιό Ρολόι ξανά στην επιφάνεια

Στη σωστή κατεύθυνση ασφαλώς οι σκέψεις της δημοτικής αρχής για αλλαγές στην πλατεία Ωρολογίου της Βέροιας, οι επιλογές επί της οποίας συζητήθηκαν πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Η διοίκηση του δήμου μιλά για την προκήρυξη ενός αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, μάλιστα με προαπαιτούμενα, όπως είπε σε πρόσφατη δήλωσή του ο Κώστας Βοργιαζίδης. Δηλαδή με κατευθύνσεις προς τον σχεδιαστή-μελετητή, ίσως ακόμη και το παλιό Ρολόι, όπως είπε ο δήμαρχος στην πρόσφατη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου.

Ελπίζουμε να πάνε όλα καλά και να αλλάξει… κατηγορία η πλατεία Ωρολογίου, σε συνδυασμό με την αξιοποίηση του παλιού δικαστικού μεγάρου.

Στη φωτογραφία μας (πριν από το 1920) το γαλλικό εκστρατευτικό σώμα στη Βέροια, γιορτάζει την 14 Ιουλίου στην πλατεία Ωρολογίου. Το παλιό Ρολόι ξεχωρίζει.

laos-epea.gr 

Η πρώτη αναχώρηση της ατμάμαξας Θεσσαλονίκης - Μοναστηρίου

Καρτ-ποστάλ του τέλους του 19ου αι. με την πρώτη εκκίνηση της ατμάμαξας στη σιδηροδρομική γραμμή Θεσσαλονίκης - Μοναστηρίου, 1894, Θεσσαλονίκη, αρχείο Γ. Μέγα.

Στα τέλη του 19ου αιώνα το Μοναστήρι είχε εξελιχθεί σε ανθηρότατο οικονομικό κέντρο της δυτικής Μακεδονίας και σημαντικό στρατόπεδο των τουρκικών δυνάμεων. Τα σχέδια για τη σιδηροδρομική του σύνδεση με τη Θεσσαλονίκη τελεσφόρησαν το 1890.

Το φθινόπωρο της χρονιάς εκείνης ο Άλφρεντ Κάουλλα, Γερμανός τραπεζίτης και μεσάζων σε πωλήσεις όπλων Mauser, εξασφάλισε την άδεια της Πύλης και τη χρηματική υποστήριξη της πανίσχυρης Deutsche Bank για να κατασκευάσει την περιζήτητη σύνδεση.

Η κόρη της Βέροιας

(Χάλκινη μορφή λουόμενης, η γνωστή ως "κόρη της Βέροιας'" 3ος αι. π.Χ., Μόναχο, Staatliche Antikensammlungen und Glyptotek.)

 

 

 

 

 

 

Μπρούντζινο άγαλμα που στολίζει τον κήπο της Εληάς. Είναι αντίγραφο που φιλοτεχνήθηκε από τον Βεριώτη καλλιτέχνη Θωμά Βαφειάδη. Το πρωτότυπο αγαλματίδιο βρέθηκε στη Βέροια το 1909 και είναι έργο του 5^ου αιώνα π.Χ. Σήμερα βρίσκεται στο Μουσείο αρχαίας τέχνης του Μονάχου. Οι παλιές Βεροιώτισσες, μέχρι πρόσφατα, έδεναν κάτω από τη μεγάλη μαντίλα τα μαλλιά τους με τον ίδιο τρόπο, "φακιόλι", που είναι δεμένο το μαντήλι στο κεφάλι της κοπέλας του αγάλματος.

Βέροια, Μαρήφ

Μαρήφ ή Μουαρήφ, το όνομα του ιδιοκτήτη του εξοχικού καφενείου, που σήμερα ειναι το κτιριο της ΔΕΗ. Η συγκεκριμένη, επιχρωματισμένη φωτοκάρτα δειχνει την πίσω πλευρά της ΔΕΗ στο σημείο που γινόταν ο αγιασμός των υδάτων τα Θεοφάνεια

Πλατεία Ωρολογίου

 

Πλατεία Ωρολογίου, από άλλη οπτική γωνία. Φωτογραφία Κιοσέογλου

Εφημερίδα Βέροια το 1931

Απόκομμα εφημερίδας "Βέροιας", στις 4 Μαρτίου 1931. Επί της επικείμενης συμβάσεως υδάτων Τριποτάμου

Κατάληψη της Βέροιας από τον Ελληνικό Στρατό... το τηλεγράφημα

Τηλεγράφημα του στρατηγού Νίδερ  Κων/νο από την Κοζάνη στις 17 Οκτωβρίου 1912, που ενημερώνει τον Πρωθυπουργό ότι η Βέροια καταλήφθηκε από τον Ελληνικό Στρατό.

Αρχείο Ελευθερίου Βενιζέλου

Τηλεγράφημα του 1949

Τηλεγράφημα του Νομάρχη Ημαθίας, Ευσταθίου Ανδρέα, προς τον Πρωθυπουργό, τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, τον Υπουργό Εξωτερικών και την γενική Διοίκηση Βορείου Ελλάδας σχετικά με την καταστροφή της Νάουσας από τους συμμορίτες και τις ευθύνες της στρατιωτικής ηγεσίας, τον Ιανουάριο του 1949

 

Εθνικό 'Ιδρυμα "Ελευθέριος Βενιζέλος"

Ο Ναός της Ανάστασης του Σωτήρος Χριστού Βέροια

Το καθολικό της Μονής του Σωτήρος Χριστού στο κέντρο της σύγχρονης πόλης, αποτελεί έναν από τα σημαντικότερα μνημεία της βυζαντινής περιόδου. Σύμφωνα με την έμμετρη επιγραφή που σώζεται πάνω από την κεντρική είσοδο του ναού, ο ναός άρχισε να χτίζεται με χορηγία του Ξένου Ψαλιδά και μετά το θάνατό του ολοκληρώθηκε από τη σύζυγό του, Ευφροσύνη, το 1314/5. Η σταυροπηγιακή μονή του Σωτήρος Χριστού παραχωρήθηκε με χρυσόβουλο του Ανδρόνικου Β’ Παλαιολόγου στον μοναχό Ιγνάτιο Καλόθετο τον Φεβρουάριο του 1314 και λειτούργησε ως ανεξάρτητη έως τουλάχιστον το 1338. Πριν το 1400 η μονή προσαρτήθηκε στη Μεγίστη Λαύρα του Αγίου Όρους, ενώ σύμφωνα με τις επιγραφικές μαρτυρίες που σώζονται στις τοιχογραφίες του 1727, το καθολικό της μονής περιήλθε τελικά στη Μητρόπολη της Βέροιας.

Αντί-Βεροιώτης: "Νοσταλγώ την αγαπημένη μου Βέροια"

Τυχαία χθες το βράδυ, έπεσε το μάτι μου σε μια ομάδα στο facebook, με τίτλο "Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας" (δείτε ΕΔΩ) και πραγματικά συγκινήθηκα με την σπάνια ομορφιά που είχε κάποτε η πόλη μας. Αυτό το group όπως αναφέρει και ο διαχειριστής του, δημιουργήθηκε για ανθρώπους από όλο τον κόσμο που ενδιαφέρονται για την πόλη της Βέροιας, τα χαμένα κτίρια, τους δρόμους, την ιστορία της, τις γειτονιές της, τους ανθρώπους της. Κοιτώντας αυτό το σπάνιο φωτογραφικό υλικό, νοστάλγησα τις ομορφιές αυτής της πόλης, το πράσινο που είχε κατακλύσει το κέντρο, τους τεράστιους δρόμους και γενικότερα μια ανθρώπινη εικόνα που καμία σχέση δεν έχει με την τωρινή.

Πραγματικά, οι εικόνες μιλάνε από μόνες τους και αξίζει τον κόπο να τις δείτε:

Να ξαναστήσουμε το ρολόι στη φυσική του θέση, στην πλατεία του...

 

Πριν από 5 μήνες περίπου, η ομάδα στο fb "Παλιές Φωτογραφίες της Βέροιας" δημιούργησε μία εκδήλωση, που σαν σκοπό είχε να καταγράψει έναν μεγάλο αριθμό ανθρώπων που ζητούσε η "Πλατεία Ρολογίου" να αποκτήσει ξανά την αίγλη της. Να αποκτήσει αυτό που της έδωσε το όνομα της στο πέρασμα των χρόνων. 

Είχε οριστεί ενδεικτικά μία ημερομηνία. Η 1η Σεπτεμβρίου, ημέρα ανάληψης της νέας Δημοτικής Αρχής για τα επόμενα 5 χρόνια.

Θετικά ανταποκρίθηκε ο κόσμος, ο Γιώργος Καλογήρου με το άρθρο του, το παλιό ρολόι της Βέροιας και το “ξαναστήσιμό” του που δημοσιεύτηκε στα τοπικά μέσα, βοήθησε στη δημοσιοποίηση της κίνησης.

Барбута във Верия

Верия е малко градче в Северна Гърция, много близо до историческия град Солун. Барбута наричат еврейския квартал в града. Евреите живеели там още от Античността и посрещнали апостол Павел, при идването му във Верия през 1 век. Еврейската общност се разрастнала още повече през 15 век, когато от Испания дошли много евреи, наречени сефардити.
Кварталът Барбута се намира на брега на река Трипотамос. Състои от много долепени една до друга къщи. Те всички са обърнати към едно площадче, на което се намира и храмът на евреите – синагогата. Кварталът е изграден по такъв начин за по-голяма сигурност и защита. Ако днес се разходиш из Барбута, можеш да видиш колко живописно къщите са сгушени една до друга и как внушително еркерите и стрехите им надвисват над улицата и над стръмните брегове на реката.

Верия

Верия е град с богато минало, който продължава да живее и днес. Намира се в Северна Гърция, близо до историческия град Солун. През 18 век, благодарение на търговията, започва бурното му развитие и така жителите му забогатяват. Заедно живеят християни, мюсюлмани и евреи. Строят великолепни народни къщи, църкви, джамии, синагоги. И днес, ако се разходиш из тесните улички, ще видиш пъстрите старинни къщи с надвиснали еркери и стрехи, уютните дворове и малките площадчета, в които сякаш времето е спряло.

Η οικογένεια Χοχλιούρου συνεχίζει με επιτυχία μια παράδοση 130 χρόνων

Η κ. Σοφία Χοχλιούρου με τα τρία παιδιά της, τον Γιώργο, που σπούδασε Διοίκηση Επιχειρήσεων, τον Νίκο, Τεχνολόγο Τροφίμων και τον Σοφοκλή, που σπούδασε Μάρκετιγκ, συνεχίζει μια παράδοση που ξεκίνησε το 1886 και κορυφώθηκε μετά το 1960. Το ρεβανί που κάνει η οικογένεια έγινε πασίγνωστο στην Ελλάδα κι η φήμη του έφθασε ως την Κίνα και την Αμερική.

Η επιχείρηση ξεκίνησε σαν Γαλακτοπωλείο, δίπλα απ’ το σημερινό κατάστημα της πλατείας Αγ. Αντωνίου και πωλούσε κυρίως γιαούρτι και σιροπιαστά γλυκά. 

Το Γαλακτοπωλείο, μετά τον πεθερό της, το Μακεδονομάχο Γιώργο Χοχλιούρο, που έζησε ως το 1936, κρατούσαν οι γιοί του. Ο Γιώργος Χοχλιούρος με τη γυναίκα του Μαρία Γκαβαϊσέ απέκτησαν 3 παιδιά, τον Μανώλη, που ήταν ο τεχνίτης που έκανε το ρεβανί, τον Κωνσταντίνο, σύζυγο της κ. Σοφίας, που κρατούσε το κατάστημα και τον μεγαλύτερο αδελφό, το Νίκο, που φρόντιζε τα κτήματα που διατηρούσε η οικογένεια κοντά στον Σταυρό.

Σήμερα ετοιμάζεται η επόμενη γενιά, τα εγγόνια της κ. Σοφίας, να μυηθούν στα μυστικά της επιχείρησης και στηριγμένα στις ίδιες αρχές να την οδηγήσουν στα επόμενα βήματα.